مدتیه که مشغول تهیه نرمافزاری برای برنامهریزی و کنترل پروژه هستیم به اسم P3pper (مشابه کلمه pepper {فلفل} تلفظ میشه) که زیرمجموعهای از طرح P3.express هست.
هدف P3.express سادهسازی مدیریت پروژهس، و فکر میکنم تو این هدف موفق هم بوده. با این حال، هرچقدر هم که روند مدیریت پروژه ساختیافته و ساده شده باشه، باز هم کارهایی هست که باید با کمک نرمافزار انجام بشه و نرمافزارهای موجود از نظر نوع امکانات و سادگی استفاده به اندازه کافی مناسب به نظر نمیان. به همین خاطر برای نزدیک شدن به هدف نهاییمون سراغ تهیه این نرمافزار رفتیم. خوشبختانه حمایت مالی اتحادیه اروپا هم وجود داره و از نظر توسعه …
بالاخره تاریخ انتشار نسخه هفتم پمباک مشخص شد: اول آگوست ۲۰۲۱، معادل ۱۰ مرداد ۱۴۰۰.
همونطوری که قبلا گفته بودم، انتظار داشتیم که اوایل سال ۲۰۲۱ منتشر بشه. دلیل این تاخیر کارهای اداری پیچیدهای بود که به خاطر بخش استاندارد پمباک به وجود اومد. حجم این کارها به خاطر تغییرهای زیاد در این نسخه پمباک خیلی بیشتر از نسخههای قبل بود و به همین خاطر تاخیر ایجاد شد.
چند ماه پیش اتحادیه اروپا تصمیم گرفت که از P3.express حمایت مالی کنه تا راه برای توسعهش هموارتر بشه. ما هم کمی بعد کارمون رو شروع کردیم و امروز پیشنویس نسخه دوم P3.express منتشر شد.
این پیشنویس تا پایان ماه مارس (۱۲ فروردین) در اختیار عموم خواهد بود که پیشنهادهاشون رو بفرستن. شما هم اگه علاقهمند باشین میتونین مرجع آنلاین رو مطالعه کنین و اگه پیشنهادی داشتین از طریق فرم نظردهی پایین منوآل …
چند وقت پیش سخنرانیای از طرف PMI داشتم در مورد ساختار و محتوای پمباک ۷ و الان طبق وعدهای که داده بودم نسخه فارسی اون رو هم برای شما تهیه کردم. البته تو این ویدیو چون محدودیت زمان وجود نداشته بیشتر وارد جزئیات شدم و مدتش به یک ساعت رسیده.
با این که در ابتدای ویدیو توضیح داده بودم، اینجا هم این دو نکته رو برای یادآوری مینویسم:
با اینکه کار تالیف تقریبا تموم شده، هنوز هم ممکنه تا زمان انتشار تغییرهایی به وجود بیاد. در نتیجه بعضی از چیزهایی که اینجا توضیح دادم ممکنه با نسخه نهایی هماهنگ نباشه.
تمام توضیحهایی که میدم نظر شخصی خودم هستن و نه نظر رسمی PMI.
ویدیو رو میتونین همینجا مستقیم تماشا کنین یا از لینکهای پایین ویدیو دانلودش کنین: …
تو راهنمای جامع پمباک ماجرا رو به تفصیل توضیح دادم، ولی به نظر میاد اینجا هم لازم باشه توضیح بدم، خصوصا که با اومدن پمباک ۷ ممکنه بعضی از این ابهامها بیشتر بشه.
جنس فرآیندها
اولین و مهمترین نکته اینه که در نظر داشته باشین که حداقل دو نوع فرآیند تو پروژه وجود داره:
فرآیندهای تولید محصول (اونهایی که مستقیما باعث تولید محصول میشن؛ مثلا طراحی و ساخت)
اگه به زمینه کاریتون واقعا علاقهمند باشین، قاعدتا دلتون میخواد مطالبی که در اون مورد تو اینترنت منتشر میشه رو دنبال کنین. چطوری این کار رو میکنین؟
اگه لیستی از سایتهای مفید داشته باشین و چند وقت یه بار بهشون سر بزنین کار سختیه (توجیهپذیر نیست که هر بار صد تا دویست سایت رو باز کنین که بلکه چهارتاشون مطلب جدیدی منتشر کرده باشن).
اگه از طریق شبکههای اجتماعی مثل لینکدین و فیسبوک مطالب رو دنبال کنین اصلا جالب و موثر نیست؛ خصوصا که چنین جاهایی همه چیز تجاری و غیر واقعیه، و الگوریتمهای اونها هم برای بهینه بودن دسترسی به مطالب تهیه نشدن، برای بیشتر آنلاین نگه داشتن کاربر طراحی شدن تا بتونن آگهیهای بیشتری بهشون نشون بدن. این روزها به ندرت میشه محتوای واقعی تو لینکدین پیدا کرد و همه چیز مستقیم یا غیر مستقیم جنبه تجاری داره. اگه محتوای واقعی هم وجود داشته باشه بین متنهای بیمعنی گم میشه.
اگه بخواین تو خبرنامه همه سایتها عضو بشین تا مطالب جدید رو با ایمیل دریافت کنین هم مدیریت ایمیلهاتون خیلی سخت میشه و هم اینکه خیلی از سایتهایی که ممکنه بخواین دنبال کنین خبرنامه …
یکی دو ماه قبل از اینکه کرونا دنیا رو به هم بریزه ازم دعوت شد که مطلبی تو کنفرانس PMI روسیه ارائه کنم. اون موقع برام سخت بود که سفر کنم و به همین خاطر شرایط رو فراهم کردن که از راه دور برنامهم رو تو کنفرانس ارائه کنم. با این حال، وقتی زمان ارائه من شد، مشکلی برای اینترنت کنفرانس پیش اومد و نتونستن حل کنن. به همین خاطر برنامه من رو با یکی دیگه از سخنرانیها که دیرتر بود جابجا کردیم و من هم سخنرانیم رو ضبط کردم و براشون فرستادم که به جای برنامه زنده بتونن اون رو دانلود و پخش کنن. وقتی ضبط برنامه تموم شد گفتم تا همه چیز فراهمه یه نسخه فارسی اون رو هم ضبط کنم برای شما. ضبط انجام شد، ولی یادم رفت که اون رو تو سایت بذارم، تا امروز!
زمینه کلی سخنرانیهای کنفرانس مدیریت ریسک بود و عنوانی که من انتخاب کردم No Risk, No Gain بود. ممکنه حدس بزنین که موضوع کلی اینه که چرا نباید سعی کنیم ریسکها رو …