اولین نشانه های پراجکت ۲۰۱۳
بالاخره نسخه بتای پراجکت ۲۰۱۳ هم اومد و کسایی که علاقه‌مند باشن می‌تونن از سایت مایکروسافت دانلود و بعد نصبش کنن.
ظاهر نرم‌افزار کمی تغییر کرده و می‌شه نشونه‌های اینترفیس جدید مایکروسافت رو توش دید: اینترفیس مترو. این اینترفیس اولین بار تو ویندوز فون ۷ معرفی شد و ویندوز ۸ که قراره تا چند ماه دیگه بیاد هم همین اینترفیس رو داره. ظاهرا مایکروسافت داره تمام نرم‌افزارهاش رو هم به همین سمت می‌بره.
وقتی صحبت از اینترفیس می‌شه احتمالا اولین چیزی که به ذهن همه ما میاد پریماوراس و این آرزوی همیشگی که یه روزی اینترفیس اون هم به اندازه کافی خوب و حرفه‌ای بشه! بگذریم.
قابلیت‌های جدید پراجکت ۲۰۱۳
من هنوز فرصتی نداشتم که کامل نرم‌افزار رو بگردم و به تدریج که این کار رو بکنم مثل همیشه نتایج رو هم اینجا می‌نویسم. در حال حاضر با مرور توضیحات مایکروسافت در مورد قابلیت‌های جدید می‌شه نتیجه گرفت که این دوتا قابلیت جدید انتظارمون رو می‌کشن: گزارش‌های بهتر، قابلیت قوی‌تر در رهگیری روابط.
رهگیری روابط
تو نسخه ۲۰۰۷ قابلیت جدیدی بود به اسم Task Driver (اگه اسمش رو اشتباه ننوشته باشم) که وقتی فعالش می‌کردیم یه کادر باز می‌شد و وقتی روی فعالیت‌ها کلیک می‌کردیم مشخص می‌کرد که driver اون فعالیت، یعنی سخت‌گیرانه‌ترین المانی که تاریخ شروعش رو مشخص می‌کنه چیه. این المان می‌تونه یکی از پیش‌نیازهای اون فعالیت، یکی از پیش‌نیازهای خلاصه فعالیتش یا یه قید زمانی باشه.
این قابلیت تو نسخه ۲۰۱۰ تغییری نکرد، ولی الان یه امکان خیلی خوب دیگه هم بهش اضافه شده.
این یه برنامه نمونه:
می‌ریم تو زبانه Format و روی Task Path کلیک می‌کنیم. بله، اسم این قابلیت جدید Task Path هست. گزینه‌ها باز می‌شن:
حالا چهارتا گزینه داریم که می‌شه هر تعدادیش رو انتخاب کرد. هر گزینه فعالیت‌های مرتبط رو بر اساس توضیح‌های زیر متمایز می‌کنه:
- Predecessors – تمام فعالیت‌هایی که مستقیم یا غیر مستقیم پیش‌نیاز فعالیت انتخاب شده هستن رو با رنگ زرد متمایز می‌کنه. منظور از فعالیت انتخاب شده هم همونیه که روش کلیک کردین. وقتی روی فعالیت دیگه‌ای کلیک کنین، رنگ‌ها هم عوض می‌شن تا پیش‌نیازهای مستقیم یا غیر مستقیم فعالیت جدید رو نشون بدن.
- Driving Predecessors – مثل قبلیه، با این تفاوت که فقط پیش‌نیازهای مستقیم یا غیرمستقیمی که Driver هستن رو نشون می‌دن. احتمالا می‌دونین که وقتی فعالیتی بیشتر از یه المان زمان‌بندی داره، یکیشون سخت‌گیرانه‌تر از همه‌س و اگه اون یکی رو نگه داریم و بقیه رو پاک کنیم، زمان‌بندی فعالیت فرق نمی‌کنه. به اون المان زمان‌بندی (که معمولا رابطه‌س) می‌گن Driver.
- Successor – پس‌نیازهای مستقیم و غیرمستقیم فعالیت رو متمایز می‌کنه.
- Driven Successors – فقط پس‌نیازهای مستقیم و غیر مستقیمی که Driver هستن رو متمایز می‌کنه.
تو این شکل گزینه‌های اول و سوم فعال شدن و در نتیجه می‌تونیم تمام پیش‌نیازها و پس‌نیازهای مستقیم و غیر مستقیم فعالیتی که روش کلیک شده (تو این مثال A7) رو ببینیم:
حالا بدون این‌که کار خاصی بکنم روی A6 کلیک می‌کنم و رنگ‌ها بلافاصله عوض می‌شن و روابط اون فعالیت رو نشون می‌دن:
جالب اینه که این کار حتی تو برنامه‌های خیلی سنگین هم با سرعت کاملا مناسبی انجام می‌شه. با این امکان می‌تونیم خیلی راحت بفهمیم که چه فعالیت‌هایی روی فعالیت مورد نظرمون اثر می‌ذارن و ازش اثر می‌گیرن.
گزارش‌ها
قبل از نسخه ۲۰۰۷ گزارش‌های پراجکت خیلی ضعیف بودن. نمی‌دونم هیچکدوم از شما ازشون استفاده کرده بود یا نه، من که نکرده بودم.
بعد از اون یه نوع گزارش دیگه به اسم Visual Report به پراجکت اضافه شد که انبوهی از اطلاعات (عمدتا اطلاعات زمان‌مند) رو به اکسل یا ویزیو می‌فرستاد و خودش هم براشون pivot table یا pivot chart می‌ساخت. با این کار گزارش‌دهی پراجکت خیلی بهتر شد، ولی من شخصا هنوز هم راضی نبودم.
تو این نسخه گزارش‌های پراجکت زیر و رو شدن و به نظر میاد دیگه کاملا می‌شه بهشون امیدوار بود. تقریبا تمام امکانات بصری‌ای که تو اکسل و ویزیو در دسترسمون هست تو خود پراجکت هم وجود داره و باهاش می‌شه گزارش‌های کاملا حرفه‌ای و مناسبی ساخت.
تمام المان‌های گزارش هم دقیقا مثل المان‌هایی که تو اکسل و ویزیو وجود دارد و تقریبا با همون امکانات قابل ویرایشن.
الان دیگه سیستم گزارش‌دهی پراجکت در حدیه که واقعا بتونیم اکسل رو بذاریم کنار و کار رو با خودش پیش ببریم. این البته در صورتیه که اطلاعات کلیدیمون تو فیلدهایی ذخیره شده باشه که پراجکت انتظار داره، کسایی که سعی می‌کنن پیشرفت فیزیکی رو به جای فیلدهای تحلیل ارزش کسب شده یا فیلدهای کار با فیلدهای اختصاصی پیاده‌سازی کنن اطلاعات زمان‌مندش رو تو پراجکت ندارن و در نتیجه نمی‌تونن از این قابلیت استفاده کنن.