کارشناس یا مدیر
خیلیها اعتقاد دارن که مسیر پیشرفت شغلی به مدیر شدن ختم میشه. من با این عقیده موافق نیستم و میخوام توضیح بدم چرا.
آیا مدیر بودن بالاتر از کارشناس بودنه؟
زمانی جواب این سوال با قاطعیت مثبت بود و اون زمانی بود که دیدگاه ارباب-رعیتی به کار حاکم بود. این دیدگاه دیگه الان تو کشورهای پیشرفته وجود نداره و به نظر من میاد که تو ایران هم کمتر از گذشتهس و کمتر هم میشه. مدیر بودن یه حرفهس، مثل کارشناس بودن و تفاوت این دوتا مثل تفاوت مثلا کارشناس کنترل پروژه و کارشناس تاسیسات مکانیکیه. همونقدر که صحبت درباره برتریِ مطلقِ یکی از این دو حرفه اشتباهه، صحبت درباره برتری مدیر و کارشناس هم بیمعنیه.
یه نفر ممکنه دلش بخواد مدیر باشه و لازم باشه که برای این کار مدتی کارشناس باشه، ولی به این معنی نیست که هر کارشناسی که موفق باشه باید مدیر باشه. خیلی از افراد ممکنه در دوره کارشناس بودنشون کارشناس موفقی هم نباشن، ولی مدیرها تشخیص بدن که میتونه مدیر خوبی باشه و به تدریج تبدیلش کنن به یه مدیر. یه نفر ممکنه کارشناس خیلی خوبی باشه، ولی توانایی مدیریت یا علاقه به مدیریت نداشته باشه. مدیریت یه حرفهس، یه تخصصه. هم نیاز به علاقه و گرایش شخصی داره، هم نیاز به تخصیلات، مطالعه و تجربه.
آیا یه مدیر باید درآمدی بالاتر از افراد مجموعه خودش داشته باشه؟
نه الزاما. خیلی وقتها حقوق کارشناسان برجستهای که زیرمجموعه یه مدیر کار میکنن از اون مدیر بیشتره و این مسئله همه جای دنیا پذیرفته شدهس.
آیا یه مدیر رئیس زیرمجموعههای خودشه؟
نه؛ ریاست اصولا مفهوم بیارزشیه که تو نظام ارباب رعیتی معنی داره؛ چیزی که ارزش داره، مدیریت و رهبریه. مدیر خوب کسی نیست که به کارشناسا دستور بده، کسیه که زمینهای فراهم میکنه که کارشناسها بتونن به بهترین شکل کار کنن، با هم هماهنگ باشن، کار رو پیش ببرن و … هرچی یه مدیر بهتر باشه، کارشناسهاش هم بهتر جلوه میکنن.
آیا مسئول تمام چیزها مدیره؟
شاید در مورد تمام چیزهایی که تو مجموعهش اتفاق میافته مسئول باشه، ولی به این معنی نیست که کارشناسها مسئولیت ندارن؛ شاید حتی مسئولیت کارشناسها از مدیرشون پیشی بگیره. مسئولیت اصلی مدیر، مدیریت کردنه.
در یه کلام؛ این دیدگاه که کارشناس بودن روندیه که در صورت تکمیل به مدیریت میرسه، هم ارزش کارشناسی رو زیر سوال میبره و هم ارزش مدیریت رو.