ارائه یا تکمیل طراحی؟
تو مطلبی با عنوان روش مناسب برای ارزیابی پیشرفت پروژه درباره امتیازهای روش تعیین پیشرفت مایلستونی در خدمات طراحی و کارهای مشابه اون گفتم و توضیح مختصری هم دادم که باید چطوری تو نرمافزار پیادهسازی بشه.
نکتهای این وسط باید توضیح داده میشد که نگفتم. خیلی وقتها مایلستونهای طراحی چیزی شبیه این تنظیم میشن:
- تکمیل طراحی: 70٪
- تایید: 90٪
- تصویب: 100٪
یعنی وقتی مثلا مشاور طراح یه نقشهای رو تموم میکنه و ارائه میکنه پیشرفتش میشه 70٪ (قبلش صفر بوده)، وقتی مشاور مادر تاییدش میکنه میشه 90٪ و وقتی کارفرما تصویبش میکنه میشه 100٪.
نکتهای که وجود داره اینه که خیلیها مایلستون اول رو “ارائه” در نظر میگیرن و این کاملا اشتباهه. این اشتباه باعث میشه که خیلی طراحها سواستفاده کنن و طرحهایی کاملا ناقص رو “ارائه” کنن تا پیشرفتشون بشه 70٪ و بعد زمان خیلی زیادی صرف تکمیل واقعی و رفع اشکال و در نهایت تاییدش بشه و بعد بشه 90٪. تو این حالت هم ارزیابیمون دچار مشکل شده و هم روند بررسی و رفع اشکال طرح. پس باید جلوی چنین مشکلی رو بگیریم.
راه حل اینه که مایلستون اول به جای “ارائه”، “تکمیل"باشه. وقتی طراح سندی رو ارائه میکنه، مشاور مادر اون رو خیلی سریع و کلان مرور میکنه و اگه از نظر گستره (اسکوپ) مشکلی نداشت، “میپذیره” که کار کامل شده، هرچند که ممکنه درست نباشه. تو این زمانه که پیشرفت میشه 70٪ (البته در نظر داشته باشین که همه این اعداد مثال هستن و میتونن مقدارهای دیگهای باشن). بعد از اینکه سند پذیرفته شد، بررسی دقیقش شروع میشه و اگه اصلاحاتی لازم داشت اعلام میشه و در نهایت بعد از اینکه همه چیزش “درست” (صحیح) شد، تایید میشه و پیشرفت میرسه به 70٪.
باز هم تاکید میکنم که بهتره تمام این مسایل تو قرارداد هم ذکر بشه.